policzenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlʲiˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [polʹičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od policzyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik policzenie dopełniacz policzenia celownik policzeniu biernik policzenie narzędnik policzeniem miejscownik policzeniu wołacz policzenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. policzyć dk., zliczać ndk., zliczyć dk., liczyć ndk., wyliczać ndk., wyliczyć
- rzecz. liczba ż, zliczanie, zliczenie, wyliczenie, wyliczenie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.