podrzeć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. drzeć)

(1.1) porwać na kawałki
(1.2) zniszczyć wskutek długotrwałego noszenia

czasownik zwrotny dokonany podrzeć się (ndk. drzeć się)

(2.1) ulec podarciu; zostać porwanym na strzępy
(2.2) ulec znoszeniu, zużyciu
(2.3) ulec wspólnej bijatyce lub sprzeczce
(2.4) przez pewien czas krzyczeć lub głośno płakać
(2.5) gw. (Kresy) pokłócić się[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja XI
(2.1-5) koniugacja XI
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podarcie n, rozdarcie n, darcie n
czas. drzeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. po- + drzeć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: drzeć
(2.1-5) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: drzeć się
  • czeski: (1.1) zpřetrhat
źródła:
  1. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.