pierwotniak (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛrˈvɔtʲɲak], AS: [pʹi ̯ervotʹńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. mikroskopijnej wielkości zwierzę jednokomórkowe
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierwotniak pierwotniaki dopełniacz pierwotniaka pierwotniaków celownik pierwotniakowi pierwotniakom biernik pierwotniaka pierwotniaki narzędnik pierwotniakiem pierwotniakami miejscownik pierwotniaku pierwotniakach wołacz pierwotniaku pierwotniaki - przykłady:
- (1.1) Wymieńcie dowolne trzy gatunki pierwotniaków.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zakażenie pierwotniakami
- synonimy:
- (1.1) jednokomórkowiec, protista zwierzęcy
- antonimy:
- (1.1) wielokomórkowiec
- hiperonimy:
- (1.1) drobnoustrój
- hiponimy:
- (1.1) ameba, euglena, lamblia, orzęsek, pantofelek, promienica, rzęsistek, sporowiec, wiciowiec, zarodziec
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) organella
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierwotność ż, pierwotek m
- przym. pierwotniakowy, pierwotny, przeciwpierwotniakowy
- przysł. pierwotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) protozoan, protozoon
- czeski: (1.1) prvok m
- hiszpański: (1.1) protozoario m
- łaciński: (1.1) protozoon n
- niemiecki: (1.1) Protozoon n, Urtier n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.