pierwotek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛrˈvɔtɛk], AS: [pʹi ̯ervotek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) bot. należący do gromady zielenic jednokomórkowy glon tworzący zielony nalot na skałach, murach oraz korze drzew; zob. też pierwotek w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierwotność ż, pierwotniak m
- przym. pierwotny
- przysł. pierwotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) drobnozrnko n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.