physica (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fizyka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. physica z gr. φυσικος + φυσις

uwagi:

źródła:

physica (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filozofia przyrody

(1.2) fizyka^[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) Nom., Abl., Voc. sg. ż od: physicus

(2.2) Nom., Acc., Voc. pl. n od: physicus

odmiana:

(1) physic|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	physica	physicae
dopełniacz	physicae	physicārum
celownik	physicae	physicīs
biernik	physicam	physicās
ablatyw	physicā	physicīs
wołacz	physica	physicae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. physicus m, physis ż

przym. physicus

przysł. physice

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. φυσική (phusikḗ)

uwagi:

źródła: