peleton (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɛˈlɛtɔ̃n], AS: [peletõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sport. najliczniejsza zwarta grupa kolarzy jadących w wyścigu; zob. też peleton w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik peleton peletony dopełniacz peletonu peletonów celownik peletonowi peletonom biernik peleton peletony narzędnik peletonem peletonami miejscownik peletonie peletonach wołacz peletonie peletony - przykłady:
- (1.1) Przez cały wyścig kolarze jechali w peletonie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) jechać w peletonie • oderwać się od peletonu
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. peletonik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. peloton → kłębek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) tropel
- czeski: (1.1) peloton m
- hiszpański: (1.1) pelotón m
- niderlandzki: (1.1) peloton n
- niemiecki: (1.1) Peloton n
- słowacki: (1.1) pelotón m, peletón m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.