pantomima (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpãntɔ̃ˈmʲĩma], AS: [pãntõmʹĩma], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. widowisko sceniczne, w którym treść przekazywana jest tylko za pomocą ruchu; zob. też pantomima w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Taniec dawał jej elegancję ruchów, poruszała się wyraziście, jak w pantomimie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mimodram
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przedstawienie
hiponimy:
(1.1) arlekinada
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pantomimista m, pantomimistka ż
przym. pantomimiczny
przysł. pantomimicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. pantomimós < gr. panto < gr. pas + gr. mimeomai 'naśladuję'[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dorota Karaś, Cybulski. Podwójne salto, Kraków: Znak, 2016, s.325. ISBN 978-83-240-4350-7.
  2. Karol Smużniak, Pantomima, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. Teatr - widowisko pod red. Marty Fik, Instytut Kultury, Warszawa 2000, s. 335.

pantomima (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) teatr. pantomima[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pantomima (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. pantomima
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pantomimický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pantomima (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) teatr. pantomima
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pantomima (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. pantomima[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

pantomima (język włoski)

wymowa:
IPA: /pan.to.ˈmi.ma/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. pantomima
(1.2) teatr. pantomimistka
odmiana:
(1.1-2) lp pantomima; lm pantomime
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mimo, mimodramma, pantomimo
(1.2) mima
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pantomimica ż, pantomimo m
przym. pantomimico
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. pantomime < łac. pantomimus
(1.2) forma żeńska od wł. pantomimo + -a
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.