pękaty (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rozszerzający się znacznie w jednym miejscu, zwykle pośrodku
- (1.2) napełniony lub wypchany mocno czymś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pękaty pękata pękate pękaci pękate dopełniacz pękatego pękatej pękatego pękatych celownik pękatemu pękatej pękatemu pękatym biernik pękatego pękaty pękatą pękate pękatych pękate narzędnik pękatym pękatą pękatym pękatymi miejscownik pękatym pękatej pękatym pękatych wołacz pękaty pękata pękate pękaci pękate - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) pękaty portfel • pękata teczka
- synonimy:
- (1.1) baniasty, baryłkowaty, beczkowaty, beczułkowaty, bombiasty, brzuchaty[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pęk mrz
- czas. pękać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.