ordynować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. zaordynować)

(1.1) med. przepisywać leki, kurację itp.

(1.2) dyktować sposób postępowania

(1.3) pełnić obowiązki ordynatora

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przepisywać, preskrybować

(1.2) zarządzać, polecać, preskrybować

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ordynator mos, ordynariusz mos, ordynacja ż

przym. ordynacyjny, ordynatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prescribe; (1.2) prescribe
• chorwacki: (1.1) propisivati; (1.2) propisivati; (1.3) ordinirati
• francuski: (1.1) ordonner, prescrire; (1.2) ordonner, prescrire
• hiszpański: (1.1) prescribir, recetar; (1.2) ordenar, prescribir
• indonezyjski: (1.1) meresepkan; (1.2) mempreskripsikan, memerintahkan
• niemiecki: (1.1) verordnen, verschreiben; (1.2) verordnen, vorschreiben
• portugalski: (1.1) prescrever; (1.2) ordenar, prescrever
• rosyjski: (1.1) предписывать; (1.2) предписывать
• rumuński: (1.1) ordona, prescrie; (1.2) ordona, prescrie
• słowacki: (1.1) ordinovať, predpisovať; (1.2) ordinovať, predpisovať
• węgierski: (1.1) felír; (1.2) előír, elrendel
• włoski: (1.1) ordinare, prescrivere; (1.2) ordinare, prescrivere

źródła: