oksymoron (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɔksɨ̃ˈmɔrɔ̃n], AS: [oksỹmorõn], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. figura retoryczna polegająca na celowym zestawieniu dwóch pojęć sprzecznych; zob. też oksymoron w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiersz był pełen oksymoronów.
(1.1) Przykładami oksymoronów np.głośna cisza”, „sucha woda”, „krwista zieleńitp.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antylogia, epitet sprzeczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. oksymoroniczność ż
przym. oksymoroniczny
przysł. oksymoronicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. οξύμωρος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.