odruch (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fizj. reakcja ustroju na bodziec, przebiegająca za pośrednictwem układu nerwowego
- (1.2) spontaniczna reakcja na coś
- (1.3) bezwiedne uczucie lub stan psychiczny
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odruch odruchy dopełniacz odruchu odruchów celownik odruchowi odruchom biernik odruch odruchy narzędnik odruchem odruchami miejscownik odruchu odruchach wołacz odruchu odruchy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odruch bezwarunkowy • odruch warunkowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. odruchowy
- przysł. odruchowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reflex
- bułgarski: (1.1) рефлекс m
- francuski: (1.1) réflexe m; (1.2) réflexe m
- hiszpański: (1.1) reflejo m
- kaszubski: (1.1) òdruch m; (1.2) odchlast m
- niemiecki: (1.1) Reflex m
- rosyjski: (1.1) рефлекс m
- szwedzki: (1.1) reflex w, reaktion w; (1.2) impuls w, ingivelse w, uppslag n
- włoski: (1.1) riflesso m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.