obczyzna (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kraje poza ojczyzną
- (1.2) przest. cudzoziemszczyzna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obczyzna obczyzny dopełniacz obczyzny obczyzn celownik obczyźnie obczyznom biernik obczyznę obczyzny narzędnik obczyzną obczyznami miejscownik obczyźnie obczyznach wołacz obczyzno obczyzny - przykłady:
- (1.1) Czy kto się modlić będzie na mym grobie / I kto zapłacze, / Gdy na obczyźnie dni skończę tułacze?[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zagranica
- antonimy:
- (1.1) ojczyzna
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. obcy
- rzecz. obca ż, obcość ż, obcy mos
- przysł. obco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) overseas, abroad
- hiszpański: (1.1) el extranjero m
- nowogrecki: (1.1) ξενιτιά ż, αλλοδαπή ż, ξένα n lm
- rosyjski: (1.1) чужби́на ż; (1.2) чужезе́мщина ż
- źródła:
- ↑ Józef Birkenmajer, W dzień zaduszny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.