notacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [nɔˈtaʦ̑ʲja], AS: [notacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pewien ściśle określony sposób zapisu
- (1.2) zbiór znaków notacji (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik notacja notacje dopełniacz notacji notacji / przest. notacyj[1] celownik notacji notacjom biernik notację notacje narzędnik notacją notacjami miejscownik notacji notacjach wołacz notacjo notacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- notacja chorałowa • notacja logiczna • notacja menzuralna • notacja modalna • notacja muzyczna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. notatnik mrz, notatka ż, notka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) notation
- czeski: (1.1) notace ż
- duński: (1.1) notation w; (1.2) notation w
- niemiecki: (1.1) Notation ż; (1.2) Notation ż
- norweski (bokmål): (1.1) notasjon m
- norweski (nynorsk): (1.1) notasjon m
- szwedzki: (1.1) notation w
- źródła:
- ↑
Hasło „notacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.