nosorożec (język polski)

nosorożce (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˌnɔsɔˈrɔʒɛʦ̑], AS: [nosorožec], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Rhinoceros^[1], duży ssak z rzędu nieparzystokopytnych; zob. też nosorożce w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nosorożec	nosorożce
dopełniacz	nosorożca	nosorożców
celownik	nosorożcowi	nosorożcom
biernik	nosorożca	nosorożce
narzędnik	nosorożcem	nosorożcami
miejscownik	nosorożcu	nosorożcach
wołacz	nosorożcu	nosorożce

przykłady:

(1.1) Nosorożce zamieszkują sawanny Afryki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nosorożec biały • nosorożec czarny • nosorożec indyjski • nosorożec jawajski • nosorożec sumatrzański • nosorożec włochaty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ssak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nosorożcowate lm nmos

przym. nosorogi, nosorożcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nos + -o- + róg + -ec, pol. nosorogi + -ec

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) renoster
• angielski: (1.1) rhinoceros, pot. rhino
• baskijski: (1.1) errinozero
• białoruski: (1.1) насарог m
• bośniacki: (1.1) nosorog m
• bułgarski: (1.1) носорог m
• czeski: (1.1) nosorožec m
• duński: (1.1) næsehorn n
• fiński: (1.1) sarvikuono
• francuski: (1.1) rhinocéros m
• hiszpański: (1.1) rinoceronte m
• islandzki: (1.1) nashyrningur m
• kataloński: (1.1) rinoceront m
• kazachski: (1.1) мүйізтұмсық
• koreański: (1.1) 코뿔소
• litewski: (1.1) raganosis m
• łaciński: (1.1) rhinoceros m
• niderlandzki: (1.1) neushoorn m
• niemiecki: (1.1) Nashorn n
• norweski (bokmål): (1.1) neshorn n
• nowogrecki: (1.1) ρινόκερος m
• pendżabski: (1.1) ਗੈਂਡਾ m
• rosyjski: (1.1) носорог m
• rumuński: (1.1) rinocer m
• słowacki: (1.1) nosorožec m
• staroruski: (1.1) ноздророгъ m
• szwedzki: (1.1) noshörning w
• ukraiński: (1.1) носоріг m
• węgierski: (1.1) orrszarvú
• włoski: (1.1) rinoceronte m

źródła: