normalizacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności
- (1.2) doprowadzenie czegoś do normalnego stanu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik normalizacja dopełniacz normalizacji celownik normalizacji biernik normalizację narzędnik normalizacją miejscownik normalizacji wołacz normalizacjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) unormowanie, standaryzacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. znormalizowanie n, normalizowanie n, norma ż, normalność ż, unormowanie n
- czas. normować, normalizować ndk., unormować dk.
- przym. normalizacyjny, normalny, normatywny
- przysł. normalizacyjnie, normalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) normalisation, normalization, ajustement; (1.2) normalisation, normalization
- białoruski: (1.1) нармалізацыя ż; (1.2) нармалізацыя ż
- francuski: (1.1) normalisation ż; (1.2) normalisation ż
- interlingua: (1.1) normalisation; (1.2) normalisation
- ukraiński: (1.1) нормалізація ż; (1.2) нормалізація ż
- włoski: (1.1) normalizzazione ż, tipizzazione ż, standardizzazione ż, unificazione ż; (1.2) normalizzazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.