unormować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) ująć w normy, przepisy, prawidła itp.

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. unormowanie n, normalizacja ż, anormalność ż, norma ż

czas. normować ndk.

przym. normatywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: