ministro (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lehen ministropremierministro-kontseilu → rada ministrów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerio
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:

ministro (esperanto)

morfologia:
ministro
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ministrokonsilio → rada ministrów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministraro, ministrejo, ĉefministro
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:

ministro (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [mĩ.ˈniș.tɾo]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister
odmiana:
(1.1) lm ministros
przykłady:
(1.1) El recién nombrado ministro ha tomado parte en el consejo de ministros.Nowo mianowany minister uczestniczył w radzie ministrów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) consejo de ministros → rada ministrów
synonimy:
(1.1) ministra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerio, ministerialismo, ministra
przym. ministerial, ministrable
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:

ministro (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:

ministro (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) posługiwać
(1.2) dostarczyć, zaopatrzyć
(1.3) kośc. odprawiać, sprawować mszę[1]
(1.4) kośc. służyć do mszy
(1.5) kośc. rozdzielać komunię
odmiana:
(1) ministrō, ministrāre, ministrāvī, ministrātum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ministerialis, ministratorius
rzecz. minister m, ministerialis m, ministerium n, ministra ż, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister; źródłosłów dla ang. minister
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 423.

ministro (język portugalski)

wymowa:
IPA: [mi'niʃtru]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:

ministro (język włoski)

wymowa:
IPA: [mi'nistro]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister
odmiana:
(1.1) lp ministro; lm ministri
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ministeriale
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.