micela (język polski)
schemat miceli (1.1)
- wymowa:
- IPA: [mʲiˈʦ̑ɛla], AS: [mʹicela], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. chem. kulista cząstka, zawierająca od kilkudziesięciu do kilkuset cząsteczek; zob. też micela w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik micela micele dopełniacz miceli miceli celownik miceli micelom biernik micelę micele narzędnik micelą micelami miejscownik miceli micelach wołacz micelo micele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. micelarny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. micella < łac. mica[1] → okruch
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) micelle
- baskijski: (1.1) mizela
- czeski: (1.1) micela ż
- fiński: (1.1) miselli
- francuski: (1.1) micelle ż
- hiszpański: (1.1) micela ż
- ido: (1.1) micelo
- japoński: (1.1) ミセル
- kaszubski: (1.1) micela ż
- kataloński: (1.1) micel·la ż
- niderlandzki: (1.1) micel
- niemiecki: (1.1) Mizelle ż
- nowogrecki: (1.1) μικύλλιο n, μικκύλιο n
- portugalski: (1.1) micela ż
- rosyjski: (1.1) мицелла ż
- rumuński: (1.1) micelă
- słowacki: (1.1) micela ż
- szwedzki: (1.1) micell w
- turecki: (1.1) misel
- węgierski: (1.1) micella
- włoski: (1.1) micella ż
- źródła:
- ↑
Hasło „micela” w: Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
micela (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. chem. micela
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik micela micely dopełniacz micely micel celownik micele micelám biernik micelu micely wołacz micelo micely miejscownik micele micelách narzędnik micelou micelami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. micella < łac. mica[1] → okruch
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „micela” w: Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
micela (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [mi.ˈθe.la] (dialekty z utożsamieniem s-z) IPA: [mi.ˈse.la]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
micela (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. chem. micela
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. micella < łac. mica[1] → okruch
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „micela” w: Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
micela (język portugalski)
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: mi•ce•la
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) fiz. chem. micela
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. micella < łac. mica[1] → okruch
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „micela” w: Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.