meteorytyka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɛtɛɔˈrɨtɨka], AS: [meteorytyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) astr. nauka o meteorytach i związanych z nimi zjawiskach; zob. też meteorytyka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik meteorytyka dopełniacz meteorytyki celownik meteorytyce biernik meteorytykę narzędnik meteorytyką miejscownik meteorytyce wołacz meteorytyko - przykłady:
- (1.1) W połowie bieżącego wieku meteorytyka, czyli nauka o meteorytach, przekształciła się w odrębną gałąź wiedzy.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. meteorytyk m, meteor m, meteoryt m, meteoroid m
- przym. meteorytowy, meteorytyczny, meteoryczny, meteorowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. meteoryt + -yka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) meteoritics
- estoński: (1.1) meteoriitika
- portugalski: (1.1) meteorítica
- rosyjski: (1.1) метеоритика ż, метеорная астрономия ż
- słowacki: (1.1) meteoritika
- ukraiński: (1.1) метеоритика ż, метеорна астрономія ż
- włoski: (1.1) meteoritica ż, meteoroastronomia ż
- źródła:
- ↑ Bogusława Hurnik, Hieronim Hurnik Meteoroidy, meteory, meteoryty, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 1992, ISBN 83-232-0262-1, s. 57
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.