meantime (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) czas spędzony na oczekiwaniu, przerwa
przysłówek
- (2.1) w międzyczasie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) You need to allow yourself a meantime.[1] → Powinieneś pozwolić sobie na chwilę wytchnienia.
- (2.1) Lunch will be in twenty minutes. Meantime: I have (…).[2] → Lunch będzie za dwadzieścia minut. W międzyczasie mam (…).
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) in mean time, in meantime, in the mean time, in the meantime → w międzyczasie
- synonimy:
- (1.1) mean time
- (2.1) meanwhile, in meantime, in the meantime
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ z internetu
- ↑ Rex Stout, Fer-de-Lance, 1934, str. 97
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.