marszruta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [marʃˈruta], AS: [maršruta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wyznaczona trasa dojazdu, dojścia, dotarcia do jakiegoś celu
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik marszruta marszruty dopełniacz marszruty marszrut celownik marszrucie marszrutom biernik marszrutę marszruty narzędnik marszrutą marszrutami miejscownik marszrucie marszrutach wołacz marszruto marszruty - przykłady:
- (1.1) Zmieniliśmy marszrutę z powodu burzy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) trasa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. marszrutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Marschroute < niem. Marsch + franc. route[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) route, itinerary
- białoruski: (1.1) маршрут m
- bułgarski: (1.1) маршрут m
- esperanto: (1.1) marŝlinio
- hiszpański: (1.1) ruta ż
- niderlandzki: (1.1) route m/ż
- rosyjski: (1.1) маршрут m
- ukraiński: (1.1) маршрут m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.