margo (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) farba[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pintura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. margolan, margolari, margolaritza, margotzaile, margotze
przym. margodun, margotsu
czas. margotu, margoztatu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

margo (język łaciński)

margo (1.1) cultri
margo (1.1) rupis
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, męski

(1.1) krawędź, skraj[1]
(1.2) margines[1]
(1.3) próg[1]
odmiana:
(1.1-3) margō, marginis (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Hasło „margo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 397.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.