manierka (język polski)
manierka (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) płaska, blaszana butelka używana przez żołnierzy i skautów do przenoszenia płynów; zob. też manierka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik manierka manierki dopełniacz manierki manierek celownik manierce manierkom biernik manierkę manierki narzędnik manierką manierkami miejscownik manierce manierkach wołacz manierko manierki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ros. манерка[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flask
- bułgarski: (1.1) манерка ż
- hiszpański: (1.1) cantimplora ż
- niemiecki: (1.1) Feldflasche ż
- nowogrecki: (1.1) παγούρι n
- rosyjski: (1.1) фляга ż
- rumuński: (1.1) ploscă
- węgierski: (1.1) kulacs
- wilamowski: (1.1) feldfłoś ż
- źródła:
- ↑ Tadeusz Kuroczycki, Wojciech Ryszard Rzepka, Zapożyczenia leksykalne z rosyjskiego w polszczyźnie pisanej, Studia Rossica Posnaniensia 10, 107–115, Poznań 1978, s. 109.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.