makrel (język duński)

makreller (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) icht. makrela
(1.2) spoż. kulin. makrela
odmiana:
(1) en makrel, makrellen, makreller/makrel, makrellerne/makrellene
przykłady:
(1.2) Min mand elsker nyrøget makrel med spinat og kartofler.Mój mąż uwielbia świeżo uwędzoną makrelę ze szpinakiem i ziemniakami.
składnia:
kolokacje:
(1.2) røget makrel → wędzona makrela
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
dolnoniem. makreel
uwagi:
źródła:

makrel (język wilamowski)

makrela (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) icht. makrela
(1.2) spoż. kulin. makrela
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Zwierzęta
zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.