machinacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmaxʲĩˈnaʦ̑ʲja], AS: [maχʹĩnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) podstępne działanie na czyjąś niekorzyść
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik machinacja machinacje dopełniacz machinacji machinacji / przest. machinacyj[1] celownik machinacji machinacjom biernik machinację machinacje narzędnik machinacją machinacjami miejscownik machinacji machinacjach wołacz machinacjo machinacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) szachrajstwo, matactwo, intryga, knowanie, knucie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. machinator mos, maszyna ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) machination
- azerski: (1.1) fırıldaq
- bułgarski: (1.1) машинация ż
- esperanto: (1.1) maĥinacio
- francuski: (1.1) machination ż
- hiszpański: (1.1) maquinación ż, pot. chanchullo m
- interlingua: (1.1) machination
- niemiecki: (1.1) Machenschaft ż
- węgierski: (1.1) machináció
- włoski: (1.1) macchinazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „machinacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.