mównica (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [muvʲˈɲiʦ̑a], AS: [muvʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pulpit dla mówcy
- (1.2) podest dla mówcy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mównica mównice dopełniacz mównicy mównic celownik mównicy mównicom biernik mównicę mównice narzędnik mównicą mównicami miejscownik mównicy mównicach wołacz mównico mównice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) trybuna, ambona
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mówca m, mówczyni ż, rozmównica ż, mówienie n, mowa ż, mównictwo n, mówność ż
- czas. mówić ndk., mawiać, rozmówić, rozmawiać
- przym. mówieniowy, mówniczy, mówny, mowny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.2) tribuno
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.