mír (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) pokój (antonim wojny)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mír míry dopełniacz míru mírů celownik míru mírům biernik mír míry wołacz míre míry miejscownik míru mírech narzędnik mírem míry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mírový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *mirъ
- zob. mir
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.