luno (esperanto)
luno (1.1)
rzeczownik
- (1.1) astr. księżyc
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo luno lunoj akuzativo lunon lunojn - przykłady:
- (1.1) Hieraŭ la luno estis vere bela. → Wczoraj księżyc był prawdziwie piękny.
- (1.1) Galilejo observis la lunojn de Jupitero. → Galileusz obserwował księżyce Jowisza.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) natura satelito
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) Imiro, Luno
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. luna
- czas. surluniĝi
- rzecz. Luno
- związki frazeologiczne:
- la luno ne aŭskultas, kiam hundo ĝin insultas • se forestas la suno, sufiĉas la luno • vespere ĝuu lunon, sed ne serĉu la sunon
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Esperanto - Astronomia
- źródła:
luno (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) zakrzywiać (na podobieństwo księżyca tuż po lub przed nowiem), przybierać/nadawać kształt sierpa
- odmiana:
- (1.1) lun|o, ~are, ~avi, ~atum (koniugacja I)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. luna ż, lunatio ż
- przym. lunaticus, lunatus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. luna
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.