locutorium (język angielski)
a locutorium (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) archit. rel. rozmównica, parlatorium
- odmiana:
- (1) lp locutorium; lm locutoria
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) parlor, locutory
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. locutorium
- uwagi:
- źródła:
locutorium (język łaciński)
locutorium (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) archit. rel. rozmównica, parlatorium[1]
- odmiana:
- (1) locutorium, ~ī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik locutorium locutoria dopełniacz locutoriī locutoriōrum celownik locutoriō locutoriīs biernik locutorium locutoria ablatyw locutoriō locutoriīs wołacz locutorium locutoria - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. locutio ż, locutor m
- czas. loquor
- przym. loquax
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. locutor + -ium; źródłosłów dla ang. locutorium
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 392.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.