kwintet fortepianowy (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) muz. klasyczny zespół pięciu muzyków grających na dwojgu skrzypcach, altówce, wiolonczeli i fortepianie[1]
- (1.2) muz. utwór na dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i fortepian; zob. też kwintet fortepianowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwintet fortepianowy kwintety fortepianowe dopełniacz kwintetu fortepianowego kwintetów fortepianowych celownik kwintetowi fortepianowemu kwintetom fortepianowym biernik kwintet fortepianowy kwintety fortepianowe narzędnik kwintetem fortepianowym kwintetami fortepianowymi miejscownik kwintecie fortepianowym kwintetach fortepianowych wołacz kwintecie fortepianowy kwintety fortepianowe - przykłady:
- (1.2) Posłuchamy „Kwintetu fortepianowego g-moll” Dmitrija Szostakowicza.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zespół
- (1.2) utwór
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) piano quintet; (1.2) piano quintet
- źródła:
- ↑
Hasło „kwintet fortepianowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.