kumoterstwo (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) popieranie się członków tej samej grupy, których łączą więzy pokrewieństwa lub inne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kumoterstwo dopełniacz kumoterstwa celownik kumoterstwu biernik kumoterstwo narzędnik kumoterstwem miejscownik kumoterstwie wołacz kumoterstwo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) klikowość, koteryjność, mafijność, poplecznictwo, protekcjonizm[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nieuczciwość, patologia, protekcja[1]
- hiponimy:
- (1.1) nepotyzm[1]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kum mos, kuma ż, kumoszka ż, kumoter mos, kumoterskość ż
- czas. kumotrzyć ndk., skumotrzyć się dk.
- przysł. po kumotersku
- przym. kumoterski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kumoter + -stwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) сямейнасць ż
- niemiecki: (1.1) Vetternwirtschaft ż
- źródła:
- 1 2 3
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.