księgarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hand. sprzedawca w księgarni
- (1.2) daw. wydawca i sprzedawca książek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik księgarz księgarze dopełniacz księgarza księgarzy / rzad. księgarzów[1] celownik księgarzowi księgarzom biernik księgarza księgarzy / rzad. księgarzów narzędnik księgarzem księgarzami miejscownik księgarzu księgarzach wołacz księgarzu księgarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. księga ż, księgarnia ż, księgarenka ż, księgarstwo n, księgowa ż, księgowość ż, księgowy mos, księgozbiór mrz, księgoznawstwo n, księgarzowa ż
- forma żeńska księgarka ż
- czas. księgować ndk.
- przym. księgarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bookseller
- bułgarski: (1.1) книжар m
- niemiecki: (1.1) Buchhändler m
- węgierski: (1.1) könyvkereskedő, könyvárus
- źródła:
- ↑
Hasło „księgarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.