kryminologia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkrɨ̃mʲĩnɔˈlɔɟja], AS: [krỹmʹĩnoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) praw. nauka o przestępczości (przestępstwach, przestępcy, objawach i przyczynach przestępczości oraz wszelkich związanych z nią zjawiskach)[1]; zob. też kryminologia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kryminologia dopełniacz kryminologii celownik kryminologii biernik kryminologię narzędnik kryminologią miejscownik kryminologii wołacz kryminologio - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kryminologia kliniczna • kryminologia pozytywistyczna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nauka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) etiologia kryminalna, profilaktyka kryminologiczna, symptomatologia kryminalna, wiktymologia
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kryminolog mos, kryminolożka ż
- przym. kryminologiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) criminology
- baskijski: (1.1) kriminologia
- białoruski: (1.1) крыміналогія ż
- bułgarski: (1.1) криминология ż
- czeski: (1.1) kriminologie ż
- duński: (1.1) kriminologi w
- hiszpański: (1.1) criminología ż
- niemiecki: (1.1) Kriminologie ż
- nowogrecki: (1.1) εγκληματολογία ż
- rosyjski: (1.1) криминология ż
- ukraiński: (1.1) кримінологія ż
- węgierski: (1.1) kriminológia
- włoski: (1.1) criminologia ż
- źródła:
- ↑ Bruno Hołyst, Kryminologia, PWN, Warszawa 1979, s. 16.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.