korkociąg (język polski)

korkociąg (1.1)

korkociąg (1.1)

korkociąg (1.2)

wymowa:

IPA: [kɔrˈkɔʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [korkoćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) urządzenie służące do wyjmowania korków z butelek; zob. też korkociąg w Wikipedii

(1.2) lotn. rodzaj akrobacji lotniczej; zob. też korkociąg (lotnictwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korkociąg	korkociągi
dopełniacz	korkociągu	korkociągów
celownik	korkociągowi	korkociągom
biernik	korkociąg	korkociągi
narzędnik	korkociągiem	korkociągami
miejscownik	korkociągu	korkociągach
wołacz	korkociągu	korkociągi

przykłady:

(1.1) Wkręcony korkociąg wyciąga się wraz z korkiem.

(1.1) Kupiliśmy wino, ale nie mamy korkociągu.

(1.2) We wyprowadzaniu z korkociągu pomóc może chwilowy przyrost ciągu śmigła.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. trybuszon, grajcar, grajcarek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. korek + ciągnąć^[1]

(1.2) od kształtu korkociągu (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) corkscrew; (1.2) spin
• bułgarski: (1.1) тирбушон
• francuski: (1.1) tire-bouchon; (1.2) vrille
• hiszpański: (1.1) sacacorchos m; (1.2) barrena ż
• islandzki: (1.1) korktrekkjari m, tappatogari m
• kataloński: (1.1) llevataps m
• niemiecki: (1.1) Korkenzieher m; (1.2) Trudeln n
• nowogrecki: (1.1) τιρμπουσόν n; (1.2) ελικοειδής πτώση αεροσκάφους ż
• rosyjski: (1.1) штопор m; (1.2) штопор m
• słowacki: (1.1) vývrtka ż; (1.2) vývrtka ż
• szwedzki: (1.1) korkskruv w
• ukraiński: (1.1) штопор m; (1.2) штопор m
• wilamowski: (1.1) korkjacijer m
• włoski: (1.1) cavatappi m; (1.2) vite ż

źródła: