koraniczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔrãˈɲiʧ̑nɨ], AS: [korãńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przym. od Koran
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik koraniczny koraniczna koraniczne koraniczni koraniczne dopełniacz koranicznego koranicznej koranicznego koranicznych celownik koranicznemu koranicznej koranicznemu koranicznym biernik koranicznego koraniczny koraniczną koraniczne koranicznych koraniczne narzędnik koranicznym koraniczną koranicznym koranicznymi miejscownik koranicznym koranicznej koranicznym koranicznych wołacz koraniczny koraniczna koraniczne koraniczni koraniczne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Płk Kadafi chce wprowadzić w Libii prawo koraniczne, aby zneutralizować opozycję fundamentalistów islamskich[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szkoła koraniczna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Koran m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) koránový
- źródła:
- ↑ Marek Maszek, Groźniejsi niż AIDS, ale..., „Gazeta Wyborcza”, 12/05/1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.