kongenialny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ŋɡɛ̃ˈɲalnɨ], AS: [kõŋgẽńalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dorównujący oryginałowi; równie genialny jak pierwowzór (np. o tłumaczeniu)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kongenialny kongenialna kongenialne kongenialni kongenialne dopełniacz kongenialnego kongenialnej kongenialnego kongenialnych celownik kongenialnemu kongenialnej kongenialnemu kongenialnym biernik kongenialnego kongenialny kongenialną kongenialne kongenialnych kongenialne narzędnik kongenialnym kongenialną kongenialnym kongenialnymi miejscownik kongenialnym kongenialnej kongenialnym kongenialnych wołacz kongenialny kongenialna kongenialne kongenialni kongenialne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kongenialność ż
- przysł. kongenialnie
- przym. genialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. con + genialis < łac. genius[1]
- uwagi:
- Spotyka się używanie słowa kongenialny w znaczeniu 'więcej niż genialny'; jest to niepoprawne użycie wyrazu[1].
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) kongeniálny
- ukraiński: (1.1) конгеніальний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.