konać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skonać)

(1.1) przestawać żyć, umierać w agonii

(1.2) daw. kończyć coś, wykonywać do końca

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		konać
czas teraźniejszy		konam	konasz	kona	konamy	konacie	konają
czas przeszły	m	konałem	konałeś	konał	konaliśmy	konaliście	konali
	ż	konałam	konałaś	konała	konałyśmy	konałyście	konały
	n	konałom	konałoś	konało
tryb rozkazujący		niech konam	konaj	niech kona	konajmy	konajcie	niech konają
pozostałe formy czas przyszły m będę konał, będę konać będziesz konał, będziesz konać będzie konał, będzie konać będziemy konali, będziemy konać będziecie konali, będziecie konać będą konali, będą konać ż będę konała, będę konać będziesz konała, będziesz konać będzie konała, będzie konać będziemy konały, będziemy konać będziecie konały, będziecie konać będą konały, będą konać n będę konało, będę konać będziesz konało, będziesz konać będzie konało, będzie konać czas zaprzeszły m konałem był konałeś był konał był konaliśmy byli konaliście byli konali byli ż konałam była konałaś była konała była konałyśmy były konałyście były konały były n konałom było konałoś było konało było forma bezosobowa czasu przeszłego konano tryb przypuszczający m konałbym, byłbym konał konałbyś, byłbyś konał konałby, byłby konał konalibyśmy, bylibyśmy konali konalibyście, bylibyście konali konaliby, byliby konali ż konałabym, byłabym konała konałabyś, byłabyś konała konałaby, byłaby konała konałybyśmy, byłybyśmy konały konałybyście, byłybyście konały konałyby, byłyby konały n konałobym, byłobym konało konałobyś, byłobyś konało konałoby, byłoby konało imiesłów przymiotnikowy czynny m konający, niekonający ż konająca, niekonająca konające, niekonające n konające, niekonające imiesłów przysłówkowy współczesny konając, nie konając rzeczownik odczasownikowy konanie, niekonanie

przykłady:

(1.1) Chora kona w swoim własnym łóżku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) umierać, odchodzić, gasnąć

antonimy:

(1.1) rodzić się; żyć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konanie n, skonanie n

czas. skonać dk.

przym. skonany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) die, expire, pass away
• rosyjski: (1.1) умирать
• wilamowski: (1.1) kunaen, konan, kunȧn
• włoski: (1.1) morire

źródła: