kochaneńki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔxãˈnɛ̃ɲci], AS: [koχãnẽńḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. zdrobn. od: kochany
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kochaneńki kochaneńka kochaneńkie kochaneńcy kochaneńkie dopełniacz kochaneńkiego kochaneńkiej kochaneńkiego kochaneńkich celownik kochaneńkiemu kochaneńkiej kochaneńkiemu kochaneńkim biernik kochaneńkiego kochaneńki kochaneńką kochaneńkie kochaneńkich kochaneńkie narzędnik kochaneńkim kochaneńką kochaneńkim kochaneńkimi miejscownik kochaneńkim kochaneńkiej kochaneńkim kochaneńkich wołacz kochaneńki kochaneńka kochaneńkie kochaneńcy kochaneńkie - przykłady:
- (1.1) - Taż wiesz, kochaneńka, taż tu jest oficerów kilku z Grodna[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kochanieńki, kochaniutki
- rzecz. kochanie n
- wykrz. kochanie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jerzy Krzysztoń, Wielbłąd na stepie, 1978, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.