koł (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [kɔw], AS: [kou̯]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. zob. kół
(1.2) daw. uczn. stud. gw. (Warszawa) ocena niedostateczna[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Jakoby w ziemię wetknął koł. → Jakby w ziemię wetknął pal[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drąg, pal, kół
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zdrobn. kołek
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kolъ (odłupany kawał drzewa)
uwagi:
rozwój wyrazu: w wyrazie zaszło wzdłużenie zastępcze ō po zaniku jeru w wygłosie, a później ścieśnienie; w XVI w. kół i coraz rzadsze koł
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Jan Bystroń, Języki drugorzędne, „Poradnik Językowy” nr 7/1911, s. 103.
  2. ↑ Przecław Słota, O zachowaniu się przy stole.

koł (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
kōł • koły
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łysy[1]

przysłówek

(2.1) łyso[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.