kinowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [cĩˈnɔvɨ], AS: [ḱĩnovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z kinem, kinematografią, dotyczący kina
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kinowy kinowa kinowe kinowi kinowe dopełniacz kinowego kinowej kinowego kinowych celownik kinowemu kinowej kinowemu kinowym biernik kinowego kinowy kinową kinowe kinowych kinowe narzędnik kinowym kinową kinowym kinowymi miejscownik kinowym kinowej kinowym kinowych wołacz kinowy kinowa kinowe kinowi kinowe - przykłady:
- (1.1) Pełna sala kinowa - ludzie krzyczą ze strachu kiedy trzeba, śmieją się w odpowiednich momentach, czyli Potocki jest uniwersalny, a co najmniej europejski i zrozumiały[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kino n, kiniarz mos, kinówka ż, kinowość ż
- przysł. kinowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kino + -owy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Manuela Gretkowska, Podręcznik do ludzi : tom 1 i ostatni – Czaszka, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.