kartoflisko (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkartɔfˈlʲiskɔ], AS: [kartoflʹisko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pole, na którym rosną ziemniaki
- (1.2) daw. pole, z którego wykopano ziemniaki[1]
- (1.3) pot. zgrub. duży ziemniak
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kartoflisko kartofliska dopełniacz kartofliska kartoflisk celownik kartoflisku kartofliskom biernik kartoflisko kartofliska narzędnik kartofliskiem kartofliskami miejscownik kartoflisku kartofliskach wołacz kartoflisko kartofliska - przykłady:
- (1.1) Ten środek wytępi wszystkie stonki na kartoflisku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ziemniaczysko, pole ziemniaczane
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kartoflak mrz, kartofel, kartofelek, kartoflanka
- przym. kartoflany, kartoflowy, kartoflasty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kartofel + -isko
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.2) бульбянішча n
- czeski: (1.1) brambořiště n
- hiszpański: (1.1) patatal m, patatar m
- nowogrecki: (1.1) φυτεία γεωμήλων ż
- słowacki: (1.1) zemiačnisko n
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 293.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.