kandydować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkãndɨˈdɔvaʨ̑], AS: [kãndydovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) być kandydatem do czegoś, ubiegać się o coś, pretendować do czegoś, starać się o coś
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Nie polowałem na żadne funkcje, dlatego też, gdy spytano mnie, czy chcę kandydować, nic przeciwko temu nie miałem"[1].
składnia:
(1.1) kandydować do + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kandydacik m, kandydat m, kandydatka ż, kandydatura ż, kandydowanie n
przym. kandydacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. kandidieren[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Rolicki, Edward Gierek : życie i narodziny legendy, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hasło „kandydować” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.