kampić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈkãmpʲiʨ̑], AS: [kãmpʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) środ. slang. w grach komputerowych: trzymać się stale jednego miejsca i strzelać do innych graczy
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Ten cwaniak kolejny raz kampi pod tym murem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kampienie n, kamper mzw/mos, camper mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) camp
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.