kłopotliwość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest kłopotliwe
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kłopotliwość kłopotliwości dopełniacz kłopotliwości kłopotliwości celownik kłopotliwości kłopotliwościom biernik kłopotliwość kłopotliwości narzędnik kłopotliwością kłopotliwościami miejscownik kłopotliwości kłopotliwościach wołacz kłopotliwości kłopotliwości - przykłady:
- składnia:
- (1.1) kłopotliwość + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) trudność[1]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kłopot mrz, zakłopotanie n
- przym. kłopotliwy
- przysł. kłopotliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. kłopotliwy + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) שוועריקייט ż (szwerikejt)
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.