kłopotliwy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkwɔpɔˈtlʲivɨ], AS: [ku̯opotlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) sprawiający kłopot lub wprowadzający w zakłopotanie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kłopotliwy kłopotliwa kłopotliwe kłopotliwi kłopotliwe dopełniacz kłopotliwego kłopotliwej kłopotliwego kłopotliwych celownik kłopotliwemu kłopotliwej kłopotliwemu kłopotliwym biernik kłopotliwego kłopotliwy kłopotliwą kłopotliwe kłopotliwych kłopotliwe narzędnik kłopotliwym kłopotliwą kłopotliwym kłopotliwymi miejscownik kłopotliwym kłopotliwej kłopotliwym kłopotliwych wołacz kłopotliwy kłopotliwa kłopotliwe kłopotliwi kłopotliwe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kłopotliwa sytuacja • kłopotliwe pytanie
- synonimy:
- (1.1) krępujący, uciążliwy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kłopotliwość ż, kłopot m, kłopotek m, zakłopotanie n
- przysł. kłopotliwie
- czas. kłopotać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) troublesome, bothersome
- francuski: (1.1) ennuyeux
- hiszpański: (1.1) embarazoso
- interlingua: (1.1) embarrassante, disconcertante, moleste
- islandzki: (1.1) erfiður
- kaszubski: (1.1) kłopòtlëwi
- niemiecki: (1.1) verfänglich
- nowogrecki: (1.1) ενοχλητικός, οχληρός
- rosyjski: (1.1) хлопотный
- szwedzki: (1.1) besvärlig, obekväm
- ukraiński: (1.1) клопітливий
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.