jednooczny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który ma jedno oko
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik jednooczny jednooczna jednooczne jednooczni jednooczne dopełniacz jednoocznego jednoocznej jednoocznego jednoocznych celownik jednoocznemu jednoocznej jednoocznemu jednoocznym biernik jednoocznego jednooczny jednooczną jednooczne jednoocznych jednooczne narzędnik jednoocznym jednooczną jednoocznym jednoocznymi miejscownik jednoocznym jednoocznej jednoocznym jednoocznych wołacz jednooczny jednooczna jednooczne jednooczni jednooczne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Już przed wiekami opisywano przypadki cyklopii u niemowląt. Większość z tych jednoocznych dzieci umierała wkrótce po urodzeniu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) jednooki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jednooki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) einäugig, monokular
- źródła:
- ↑ Artur Włodarski, Gazeta Wyborcza, 17/02/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.