impotencja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩmpɔˈtɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [ĩmpotẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. niezdolność mężczyzny do odbycia stosunku płciowego^[1]; zob. też impotencja w Wikipedii

(1.2) przen. niezdolność do działania^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	impotencja
dopełniacz	impotencji
celownik	impotencji
biernik	impotencję
narzędnik	impotencją
miejscownik	impotencji
wołacz	impotencjo

przykłady:

(1.1) Kilkadziesiąt lat temu uważano, że impotencja jest zależna od czynników psychicznych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) cierpieć na impotencję

synonimy:

(1.1) niemoc płciowa, ED

(1.2) bezsilność, niemoc, niemożność

antonimy:

(1.1) potencja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. impotent m

przym. impotentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) impotence
• arabski: (1.1) عنة ż ('unna)
• baskijski: (1.1) inpotentzia
• białoruski: (1.1) імпатэнцыя ż; (1.2) імпатэнцыя ż
• bułgarski: (1.1) импотентност ż; (1.2) импотентност ż
• duński: (1.1) impotens w
• hiszpański: (1.1) impotencia ż
• jidysz: (1.1) מענערשוואַכקייט ż (menerszwachkejt), אימפּאָטענץ ż (impotenc)
• niemiecki: (1.1) Impotenz ż
• rosyjski: (1.1) импотенция ż; (1.2) импотенция ż
• ukraiński: (1.1) імпотенція ż
• węgierski: (1.1) impotencia; (1.2) impotencia

źródła: