hugenot (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. rel. członek wspólnoty Kościoła francuskich ewangelików reformowanych; zob. też hugenoci w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hugonot
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ewangelik, kalwinista
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hugonot m, hugonotka ż
forma żeńska hugenotka ż
przym. hugenocki, hugonocki
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. huguenot < franc. Hugues
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Huguenot
  • baskijski: (1.1) higanot
  • bułgarski: (1.1) хугенот m
  • czeski: (1.1) hugenot m
  • estoński: (1.1) hugenott
  • francuski: (1.1) huguenot m
  • hiszpański: (1.1) hugonote m
  • niderlandzki: (1.1) hugenoot m
  • niemiecki: (1.1) Hugenotte m
  • norweski (bokmål): (1.1) hugenott m
  • norweski (nynorsk): (1.1) hugenott m
  • nowogrecki: (1.1) ουγενότος m
  • rosyjski: (1.1) гугенот m
  • słowacki: (1.1) hugenot m
  • węgierski: (1.1) hugenotta
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hugenot” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

hugenot (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. rel. hugenot, hugonot[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska hugenotka ż
przym. hugenotský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „hugenot” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.