hufnal (język polski)
hufnal (1.1)
hufnale (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈxufnal], AS: [χufnal]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy
- (1.1) gwóźdź o niemal kwadratowym przekroju służący do przybijania podkowy koniowi; zob. też hufnal w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hufnal hufnale dopełniacz hufnala hufnali celownik hufnalowi hufnalom biernik hufnala / hufnal hufnale narzędnik hufnalem hufnalami miejscownik hufnalu hufnalach wołacz hufnalu hufnale - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podkowiak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) gwóźdź
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Hufnagel[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) клинец m
- niemiecki: (1.1) Hufnagel m
- szwedzki: (1.1) söm n/w
- wilamowski: (1.1) hüfniöl
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.