gumennik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mit. słow. demon opiekuńczy mieszkający w stodole (gumnie), strzegący zboża przed szkodą[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gumennik gumenniki dopełniacz gumennika gumenników celownik gumennikowi gumennikom biernik gumennika gumenniki narzędnik gumennikiem gumennikami miejscownik gumenniku gumennikach wołacz gumenniku gumenniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gumiennik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „gumennik” w: Barbara i Adam Podgórscy, Wielka księga demonów polskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2018, ISBN 978-83-7649-153-0.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.